Każdy może zostać prezesem - oni to udowodnili

Część prezesów firm o światowej sławie pochodzi z bogatych rodzin i jedyne, co musieli w życiu zrobić, to odziedziczyć fortunę i rozsądnie nią dysponować. Są jednak również tacy, którzy zaczynali od zera. Ich historie są dowodem na to, że w Stanach Zjednoczonych wszystko jest możliwe, a motywacja, pracowitość i dążenie do celu mogą przynieść oczekiwane rezultaty. Przykładem jest prezes Netflixa Reed Hastings, który zaczynał od pracy domokrążcy. Wciskał ludziom odkurzacze i w dodatku do dziś twierdzi, że lubił tę pracę! Był nią tak zaabsorbowany, że postanowił z opóźnieniem rozpocząć studia, byle jej nie zaniedbywać. Z czasem jednak zrozumiał, że jego przeznaczeniem jest coś innego, dlatego założył firmę informatyczną Pure Software, a po kilku latach postanowił objąć kierownicze stanowisko w Netflix. Kat Cole, obecna prezes spożywczego Cinnabon, marzyła, by zostać prawniczką, ale jej pierwszą pracą było stanowisko hostessy w sieci restauracji. Z czasem okazało się, że w zakres jej obowiązków wchodzą zagraniczne podróże służbowe, podczas których miała promować restauracje Hooters. To pozwoliło jej zyskać duże doświadczenie, m.in. w kontaktach biznesowych. Później poszło już z górki. Richard Branson, założyciel Virgin Group, zaczynał za to, jako producent muzyczny. Mając 22 lata, otworzył własne studio, w którym piosenki nagrywał nawet słynny Mike Oldfield. Mark Cuban, który jest m.in. prezesem telewizji AXS i właścicielem drużyny Dallas Mavericks jeszcze wcześniej, bo już jako 12-latek, sprzedawał natomiast worki do śmieci, by zarobić na wymarzone buty do koszykówki. W liceum był m.in. instruktorem tańca disco i barmanem. Michael Dell, który jest założycielem i prezesem Dell Inc., podobnie jak Cuban, pracował już w wieku 12 lat. Zmywał naczynia w chińskiej restauracji. Potem była jeszcze nieco lepiej płatna praca w restauracji meksykańskiej. Później kombinował już z ciekawszymi zajęciami, aż zainteresował się komputerami, ich budową, a ostatecznie także ich produkcją. Zaskakującą fuchę miał Steve Jobs, który wraz z kolegą Stevem Wozniakiem sprzedawał nielegalne urządzenia pozwalające włamywać się do telefonów i wykonywać darmowe połączenia. I chociaż takie zajęcie raczej nie jestem powodem do dumy, to jednak Jobs uważał, że gdyby nie ta praca, to nie wpadłby na stworzenie Apple. Marissa Mayer, prezes Yahoo! była kiedyś ekspedientką w sklepie spożywczym. Jedną z ważniejszych rzeczy, których się tam nauczyła, było skanowanie min. 40 produktów na minutę. Co ciekawe, Mayer uczęszczała na lekcje gry na pianinie i baletu, by wyćwiczyć w sobie opanowanie, dyscyplinę i zyskać pewność siebie. Po ukończeniu Uniwersytetu Stanford dostała pracę w Google, gdzie była pierwszą kobietą-inżynierem. Choć awansowała do stanowiska wiceprezesa ds. badań produktu, to jednak zdegradowano ją, a ostatecznie przeszła do Yahoo!. Warren Buffet w wieku 13 lat był gazeciarzem i objeżdżał okolicę na rowerze, by rzucić gazetę na próg każdego domu. Był tak skuteczny, że zarabiał całkiem niezłe pieniądze. Od najmłodszych lat wykazywał talent do bogacenia się. Co więcej, już w wieku 11 lat kupił pierwsze papiery wartościowe. Zafundował sobie 3 akcje Cities Services, a 3 kolejne kupił swojej siostrze. Twórca i prezes Amazonu Jeff Bezos zaczynał od pracy na stanowisku opiekuna dzieci na letnim obozie edukacyjnym. Pierwsza praca, jaką wykonywał Leslie Moonves była powiązana z późniejszym stanowiskiem prezesa. Zaczynał bowiem jako aktor, grając m.in. w kilku serialach, jednak zdawał sobie sprawę z dość przeciętnych umiejętności, więc zajął się czymś innym. Najpierw pracował w 20th Century Fox, a później udało mu się zdobyć pracę w Warner Bros., gdzie został prezesem. Obecnie taką samą funkcję sprawuje w telewizji CBS.