Opłata z tytułu posiadania psa

Pies najlepszym przyjacielem człowieka. Urzędnicy sprawili jednak, że przyjaźń ta została obciążona obowiązkami podatkowymi. Warto więc o tym pamiętać, by nie narazić się na niepotrzebne nieprzyjemności.

Firma Tax Care podkreśla, że to, czy poniesiemy opłatę od posiadanego czworonoga zależy od gminy; to ona ustala wysokość i termin ewentualnej płatności. Dlatego należy sprawdzić, czy w gminie nie została wprowadzona opłata od posiadania psów - czytamy na portalu Gazetaprawna.pl. W myśl artykułu 18a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych danina ta może zostać wprowadzona przez radę gminy. To ona sama decyduje o tym, czy na jej terenie posiadacze psów zapłacą dodatkową należność. Warto przy tym podkreślić, że niektóre kategorie osób nie muszą martwić sie dodatkowymi zobowiązaniami z tego, gdyż w ustawie przewidziano dla nich odpowiednie zwolnienia.
 
Wysokość opłaty może się różnić na terenie kraju. Podlega ona jednak limitowi górnemu, który ma zapobiec ustalaniu zbyt wysokiej stawki. Maksymalna wartość tej należności - według obwieszczenia Ministra Finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2012 roku - to 115,31 zł. Wyjątki zwolnione z tej należności to przede wszystkim osoby zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zwolnienie to przysługuje w odniesieniu do posiadania jednego czworonoga. Ponadto niepełnosprawni są zwolnieni z omawianej daniny, ale tylko w przypadku posiadania psa asystującego (np. psa przewodnika).

Ustawa w katalogu zwolnień z opłat uwzględniła także osoby starsze. Obywatele powyżej 65. roku życia, którzy samodzielnie prowadzą gospodarstwo domowe nie muszą wnosić opłaty w przypadku posiadania psa - z tytułu jednego zwierzęcia. Z kolei podatnicy podatku rolnego od gospodarstw rolnych są zwolnieni z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.

Dodatkowo ze zwolnienia z tej należności korzystają członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi w myśl ustaw, umów czy zwyczajów międzynarodowych, jeżeli: nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy przy tym pamiętać, że warunkiem działania tego przepisu jest zasada wzajemności.