Tego nigdy nie mów na rozmowie kwalifikacynej!

Przygotowując się do rozmowy kwalifikacyjnej, większość osób stara się przypomnieć sobie swoje doświadczenie zawodowe, by móc rozwinąć podpunkty zapisane w CV. Dba się również o odpowiedni wygląd, ponieważ – niestety – on też ma duże znaczenie. Elegancki, poważny strój jest zawsze mile widziany. Trzeba jednak pamiętać także o tym, by właściwie się zachowywać i w prawidłowy sposób prowadzić rozmowę. Oczywiście, to rekruter ma większy wpływ na jej tok, ale od kandydata zależy, czy wybrnie ze wszystkich, nawet podchwytliwych pytań. Warto uważnie słuchać pytań i odpowiadać na nie na tyle powoli, by zdążyć przemyśleć każde wypowiadane zdanie. Mimo to jest kilka rzeczy, których pod żadnym pozorem nie powinniśmy mówić. Bez względu na zadane nam pytanie, nie wolno np. zbyt wiele opowiadać o swoich prywatnych sprawach. A już na pewno nie należy udzielać zbyt emocjonalnych odpowiedzi. To tym ważniejsze, że trzeźwo myślący, opanowany pracownik praktycznie w każdym zawodzie jest cenniejszy od tego, który zbyt łatwo daje dojść do głosu uczuciom. Racjonalność myślenia to podstawa, dlatego zachowawczość emocjonalna jest tak istotna. Bez względu na to, jak atrakcyjna jest rekruterka (a w przypadku kandydatek – rekruter), nie wolno z nimi flirtować. Żadnych dwuznacznych uśmiechów, a tym bardziej, żadnych zalotnych wypowiedzi! To obnaży brak profesjonalizmu i zdecydowanie skreśli nas z listy kandydatów. Nie powinno się nawet komplementować rozmówcy. Żadnych komentarzy na temat wyglądu, stroju – można pochwalić wyłącznie jego profesjonalizm! W rozmowie skupiajmy się na odpowiedziach, nie próbujmy zmieniać tematu. Pytajmy wyłącznie o to, co ma rzeczywiste znaczenie w kwestii podjęcia pracy, ale odpuśćmy sobie np. komentowanie wystroju biura. Unikajmy jakichkolwiek zbędnych dyskusji. Dajmy prowadzić rozmowę rekruterowi. On tego oczekuje, choć jest też przygotowany na nasze pytania, jednak tylko dopóty, dopóki dotyczą samego zatrudnienia. Pytania z naszej strony są konieczne, ale muszą dotyczyć wyłącznie oferty pracy! Nie należy też skarżyć się na poprzednich pracodawców. Jeśli rekruter zapyta o powody rezygnacji z wcześniejszego stanowiska, oczywiście, należy odpowiedzieć, ale bez oczerniania firmy, dla której pracowaliśmy. Jeśli zostaliśmy zwolnieni – darujmy sobie informowanie o tym, dopóki nie zostaniemy wprost zapytani. Pod żadnym pozorem nie opowiadajmy o swoich problemach rodzinnych ani chorobach. No, chyba że mają one realne znaczenie dla pracodawcy. Jeśli choroba wpływa na ograniczenie możliwości wykonywania obowiązków, to trzeba o tym uprzedzić. Skupmy się jednak na pracy, bo w ten sposób wykażemy się profesjonalizmem. Pokażmy, że zależy nam na pracy, jednak mówmy wyłącznie prawdę, bez konfabulowania na temat naszych niezwykłych umiejętności i wieloletniego doświadczenia!