Draghi osłabił złotego

Wczoraj Marek Belka, prezes Narodowego Banku Polskiego, zapowiedział kontynuację interwencji w celu wzmocnienia złotego. Zaznaczył przy tym, że podobnie jak wcześniej, bank centralny będzie interweniował tylko wówczas gdy uzna, że sytuacja na rynku walutowym destabilizuje się. Ten moment może bardzo szybko nadejść.

Złoty w czwartek mocno stracił na wartości. O godzinie 17:44 kurs USD/PLN testował poziom 3,3921 zł wobec 3,3250 zł wczoraj na koniec dnia. Kurs EUR/PLN wzrósł natomiast do 4,5168 zł z 4,4610 zł. Wyprzedaż to efekt pogorszenia nastrojów na świecie, po tym jak rynki uznały, że Europejski Bank Centralny wciąż prowadzi zbyt zachowawczą politykę walki z kryzysem długu. Doskonale to rozczarowanie widać na rynku długu, gdzie rentowność 10-letnich obligacji Włoch wróciła w okolice 7%, po tym jak na przestrzeni ostatnich dwóch tygodni spadła z 7,41% do 5,87%.

Rynkowy pesymizm obserwowany po posiedzeniu ECB zwiększają też coraz mniejsze nadzieje na to, że rozpoczynający się szczyt Unii Europejskiej okaże się przełomowy i przybliży Strefę Euro do większej integracji fiskalnej. Można odnieść wrażenie, że politycy szybko zapomnieli jak trudna jest sytuacja i na szczyt jadą bronić partykularnych interesów, a nie ratować Strefę Euro. Tymczasem fiasko szczytu to niemal pewna obniżka ratingów państw Strefy Euro, Europejskiego Funduszu Stabilizacji Finansowej oraz europejskich banków. Jeżeli dodać do tego silnie hamującą europejską gospodarkę oraz konieczność znalezienia przez banki prawie 115 mld EUR koniecznego dokapitalizowania, to krótkowzroczność polityków podczas szczytu może dosłownie wysadzić Europę w powietrze.
Przeczytaj także: Robert Gwiazdowski: euro było skazane na ekonomiczną porażkę »Fiasko szczytu i zachowawcza w ocenie rynków postawa ECB, to prosty przepis na panikę w końcówce roku. Szczególnie, że wtedy politykom i ECB będzie bardzo trudno uspokoić nastroje, gdyż rynki będą oczekiwałby dużo więcej niż teraz. Paniczna wyprzedaż, pomimo zapowiadanych interwencji NBP, nie ominie też złotego. Może on tracić znacznie silniej niż inne waluty regionu.

Nie popadając jednak w skrajny pesymizm należy w tym miejscu dodać, że granica pomiędzy paniką a euforią jest bardzo cienka. Pozostaje więc mieć nadzieję, że tym razem politycy się dogadają, co rynki przyjmą z entuzjazmem. Oczekiwania nie są duże, więc stosunkowo łatwo będzie o pozytywną niespodziankę.